- arbitrium
- arbĭtrĭum, ĭi, n.
[st2]1 [-] présence, assistance (d'un témoin).
[st2]2 [-] arbitrage, jugement arbitral, sentence, décision.
[st2]3 [-] pouvoir absolu, puissance, volonté, discrétion, bon plaisir, fantaisie, caprice.
- locus ab omni liber arbitrio. Sen. : lieu où l'on est sans témoin.
- esse sui arbitrii : ne dépendre que de soi.
- res est in arbitrio, Dig. : l'affaire est en arbitrage.
- arbitria funeris : prix des funérailles (fixé par l’arbitre d'après la fortune du défunt).
- vixit ad aliorum arbitrium : sa vie a été soumise au gré des autres.
- multitudinis arbitrio : selon les fantaisies de la foule.
- ad arbitrium alicujus se fingere, Cic. : se plier aux exigences de qqn.
- arbitrium parentum, Curt. : autorité des parents.
- arbitrium rerum Romanarum agere, Tac. : gouverner en maître l'empire romain.
* * *arbĭtrĭum, ĭi, n. [st2]1 [-] présence, assistance (d'un témoin). [st2]2 [-] arbitrage, jugement arbitral, sentence, décision. [st2]3 [-] pouvoir absolu, puissance, volonté, discrétion, bon plaisir, fantaisie, caprice. - locus ab omni liber arbitrio. Sen. : lieu où l'on est sans témoin. - esse sui arbitrii : ne dépendre que de soi. - res est in arbitrio, Dig. : l'affaire est en arbitrage. - arbitria funeris : prix des funérailles (fixé par l’arbitre d'après la fortune du défunt). - vixit ad aliorum arbitrium : sa vie a été soumise au gré des autres. - multitudinis arbitrio : selon les fantaisies de la foule. - ad arbitrium alicujus se fingere, Cic. : se plier aux exigences de qqn. - arbitrium parentum, Curt. : autorité des parents. - arbitrium rerum Romanarum agere, Tac. : gouverner en maître l'empire romain.* * *Arbitrium, arbitrii. Cic. La sentence de l'arbitre, Arbitrage.\Iudicio, arbitrioque nostre hauriemus. Cic. A nostre plaisir.\Arbitrium. Cic. Jugement.\Arbitria facere de aliquo. Horat. Juger d'aucun.\Ad arbitrium suum scribere. Cic. A sa fantasie, ou opinion, Selon qu'on pense et entend.\Ad arbitrium libidinosissimae mulieris. Ci. A l'appetit, etc.\Nauigare ad arbitrium suum. Cic. A son gré, A son plaisir.\Ad nostrum arbitrium libidinemque. Cic. A nostre plaisir et appetit.\Ad arbitrium suum mouere mentes auditorum. Cic. Selon sa fantasie.\Nutu et arbitrio Dei omnia reguntur. Cic. Selon la volunté de Dieu.\Secundum arbitrium tuum testes dabo. Cic. Comme il te plaira.\Arbitrium tuum sit. Cic. Fais en comme il te plaira.\Arbitrium eius est de republica. Brutus ad Ciceronem. La chose publique est gouvernee à l'appetit et volunté de cestuy là.\Homo sui arbitrii. Sueton. Plein de son vouloir, Qui ne se gouverne que par soymesme, Qui est à tout par'luy. Bud.\Non vestri arbitrii erit. Liu. Il ne sera pas en vous et en vostre puissance.\Sub arbitrio Dei esse. Ouid. Soubs la puissance de Dieu.\Arbitrium vrbis Romulus habet. Ouid. La ville est en la puissance de Romulus, Il ha toute puissance et authorité sur la ville.\Arbitrium, pro Praemio. vt Arbitria funeris auferre, soluere, petere. Cic. Loyer, Salaire.\Arbitrium recipere. Vlpian. Se charger de vuider le different de quelques parties comme arbitre.\Arbitrium litis in omnes traiicere. Ouidius. Bailler à tous ensemble la puissance de juger du different.\Liberum arbitrium. Liu. Franc arbitre, Franche volunté.\Arbitrio suo carere. Cic. Estre en servitude, Ne point faire ce qu' on veult.
Dictionarium latinogallicum. 1552.